Kom op donderdag 6 februari 2014 om 13u30 naar de eerste procesdag in het justitiepaleis in Brussel.
Je hebt het misschien al gehoord: defensieminister De Crem daagt Vredesactie voor de correctionele rechtbank. Waar gaat het over?
Op 14 november 2008 sloten vredesactivisten symbolisch het ministerie van Defensie. “Minister van Defensie De Crem trekt ons land steeds dieper in een uitzichtloze oorlog in Afghanistan,” aldus het persbericht van die dag. De actie verliep strikt geweldloos en er werd niets beschadigd. Vijf jaar later besliste de raadkamer in Brussel on Vredesactie correctioneel te vervolgen voor deze actie wegens het opzettelijk beschadigen van andermans onroerende goederen.
Het parket heeft zich, op verzoek van minister De Crem, vijf jaar moeten bezighouden met het samenstellen van een (zwak) dossier waarbij de volgens de eiser opgelopen schade (200 euro) in schril contrast staat met de geïnvesteerde onderzoekstijd. Vredesactie daarentegen loopt door de strafrechterlijke vervolging het risico op een zware geldboete en een mogelijk verbod op een aantal activiteiten tot zelfs het ontbinden van de organisatie. Een pijnlijke en schandalige inperking van het recht op vrije meningsuiting en de amputatie van een stuk democratie.
Vredesactie is bezorgd. Wanneer mensen in het Midden-Oosten of China in opstand komen tegen de overheid, juichen we hen toe. Als burgers hier hun stem laten horen, worden ze meer en meer vervolgd en gecriminaliseerd. De ruimte voor sociale en politieke actie staat onder druk. Nochtans zouden we blij moeten zijn dat er in deze tijden nog groepen mensen bestaan die zich het algemeen belang aantrekken en bereid zijn om daarvoor geweldloos lijf en leden in te zetten.
Onze democratie is er gekomen dankzij intense sociale actie. Veel van de verworvenheden die we nu evident vinden, hebben we te danken aan de ongehoorzaamheid van bewegingen en de bereidheid van mensen om zich in te zetten voor het algemeen belang. Ook vandaag hebben we sociale actie nodig om onze democratie in stand te houden en te verbeteren.
Het feit dat we in een rechtstaat leven die democratische grondrechten zoals vrijheid van meningsuiting erkent, wil nog niet zeggen dat daarmee iedere stem even hard doorweegt in de besluitvorming. Sommige stemmen klinken luider dan andere. En heel wat stemmen vormen hoogstens wat achtergrondruis.
Door geweldloos actie te voeren kan wie niet gehoord wordt, proberen zijn stem te veroveren. De ruimte daarvoor wordt ook in een democratie zelden cadeau gedaan. Via geweldloze acties breken groepen in in een debat. Ze plaatsen problemen op de agenda waar overheden het liever niet over hebben. Dat is wat Vredesactie doet. Dat is waarom we verder doen.