Een truc die lange tijd gebruikt is door eigenaars om een snelle
ontruiming te verkrijgen, is een uitzetting vragen via een eenzijdig
verzoekschrift bij de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg. Bij
deze procedure wordt de tegenpartij (de krakers) niet gehoord en kan je plots
geconfronteerd worden met een bevel om het pand te verlaten binnen de 24u
en soms nog korter. De kortste (bekende) tijd die ooit op een
ontruimingsbevel via eenzijdig verzoekschrift stond, was één uur
(kraakpanden Frans Van Reyhovelaan, 1998). Het kan echter ook gebeuren
dat je 48 uur de tijd krijgt, of bv. 12 uur, dat hangt af van de rechter. Deze
procedure dient normaal voor hoogdringende zaken (wanneer er geen tijd is
om de tegenpartij via de normale procedure te horen), maar ze wordt ook
toegestaan als de tegenpartij onbekend is. Vaak wordt er een dwangsom
toegevoegd aan het ontruimingsbevel. De hoogte van de som varieert, maar
ze is zo goed als altijd veel te duur voor krakertjes. De dwangsom kan verder
gevraagd worden per persoon, per dag, per uur en/of per overtreding.
Een manier om deze truc tegen te gaan is ervoor te zorgen dat je als
tegenpartij wel bekend bent bij de eigenaar en dat je dit ook kan bewijzen.
Bv. door een aangetekende brief te sturen naar de eigenaar waarin je je
bekend maakt met een kopie naar de voorzitter van de rechtbank. Stuur
hem ook een kopie mee van de correspondentie naar de eigenaar. Wie
bevreesd is om zijn identiteit onmiddellijk vrij te geven, kan derdenverzet
aantekenen tegen dergelijk uitzettingsbevel en stellen dat hij nu door dit
verzet bekend is en dat de normale procedure voor de vrederechter moet
gevolgd worden. Maar bij deze laatste mogelijkheid is het resultaat nogal
onvoorspelbaar. Je kunt ook zelf een eenzijdig verzoekschrift indienen
waarin je eist dat het eenzijdige verzoekschrift van de eigenaar teniet wordt
gedaan (omdat er bv. geen sprake is van “hoogdringdheid” en/of
“onbekenden”). Dit moet wel heel snel gaan en je moet het dus eigenlijk al op
voorhand hebben klaarliggen. Deze zet werkt overigens niet opschortend,
dus je moet er wat geluk mee hebben dat het op tijd gebeurd.
In Gent vraagt de voorzitter van de rechtbank tegenwoordig dat eigenaars
die via een éénzijdig verzoekschrift om een uitzetting vragen bij hun
verzoekschrift een bewijs van inschrijving voegen. Uit dit bewijs van
inschrijving moet blijken of er op het adres dat vermeld wordt in het
verzoekschrift al of niet personen zijn ingeschreven, m.a.w. of iemand daar
zijn domicilie heeft staan. Bovendien vraagt hij dat op enigerlei wijze het
bewijs geleverd wordt dat er inderdaad krakers aan te treffen zijn, bv. door
een P.V. van vaststelling.
Hiermee dwingt de voorzitter de verzoekende eigenaars tot meer
zorgvuldigheid en moeten ze minstens de moeite doen om de tegenpartij te
identificeren door de domicilies op hun pand na te gaan. Hieruit volgt dat het
specifiek in het gerechtelijk arrondissement Gent interessant kan zijn om
eerst een tijdje stil te kraken en tegelijkertijd een domicilie aan te vragen.
Eenmaal je een domicilie hebt op je kraakpand, kan je niet meer met een
eenzijdig verzoekschrift ontruimd worden. Opgepast: dit kan elders nog wel
gebeuren.
Een snelle ontruiming is nog wel mogelijk op bevel van de
burgemeester om redenen van openbare veiligheid of volksgezondheid. Dit
kan gemotiveerd worden door de bouwvalligheid van het pand, eventuele
slechte hygiënische omstandigheden, enz. Tot nu toe kwam dit zelden voor
(de pandjes in de Slinke molenstraat zijn ooit op deze basis ontruimd), maar
een andere burgemeester brengt misschien andere zeden.
Op basis van de drugswet zijn nachtelijke huiszoekingen mogelijk en
kunnen in praktijk drugspandjes snel ontruimd worden.
Ook het onwettig verblijf door een vreemdeling zonder verblijfstitel is een
misdrijf. Dit is een voortdurend misdrijf waartegen bijgevolg op elk moment
betrapping op heterdaad mogelijk is, net als arrestatie om dit misdrijf stop te
zetten. In theorie kan hiervoor ook een huiszoeking plaatsvinden. Wanneer
de kraak gebeurt door iemand die geen enkel verblijfsrecht heeft, kan hij dus
veel sneller ontruimd worden. Mensen met een precair kortdurend
verblijfsrecht (toerist, paarse kaart, …) zitten wat kraken betreft in dezelfde
juridische situatie als Belgen.